تأثیر آموزش تصویری بر فعالیت‌های خودمراقبتی در مبتلایان به نارسایی احتقانی قلبی مراجعه‌کننده به بیمارستان عباسی میاندوآب-1395

پیش‌زمینه و هدف: نارسایی قلبی یکی از شایع­ترین بیماری­های مزمن و عمده­ترین عامل مرگ‌و‌میر در جهان است که با شیوع پیش‌رونده بالا و پذیرش بیمارستانی غیرقابل پیش­بینی همراه است. خودمراقبتی یکی از جنبه­های مهم درمان در این بیماران به ­شمار می­رود. هدف از این مطالعه تعیین تأثیر آموزش تصویری بر فعالیت­های خودمراقبتی در مبتلایان به نارسایی احتقانی قلبی بود. مواد و روش کار: در این مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی، تعداد 70 نفر از بیماران مبتلا به نارسایی قلبی مراجعه‌کننده به بیمارستان عباسی میاندوآب در سال 1395 به روش نمونه­گیری آسان انتخاب و به­­طور تصادفی به دو گروه کنترل (35 نفر) و مداخله (35 نفر) تقسیم شدند. گروه کنترل آموزش­های روتین بخش را دریافت کرده و گروه مداخله تحت آموزش تصویری قرار گرفتند. اطلاعات با استفاده از پرسشنامه قبل و بعد از آموزش جمع­آوری گردید. از آزمون­های آماری کای دو، تی زوجی و تی مستقل برای تحلیل داده­ها استفاده شد. یافته­ ها: نتایج نشان داد که در گروه کنترل میانگین نمره خود­مراقبتی 97/11± 83/45 بوده که بعد از مداخله به 61/11±64/46 افزایش یافت که به لحاظ آماری معنی­دار نمی­باشد (392/0>. (P درحالی‌که در گروه مداخله، میانگین نمرات قبل از مداخله 09/8 ± 98/42 بوده است که بعد از آموزش تصویری به 45/8± 04/62 افزایش‌یافته که به لحاظ آماری معنی­دار می­باشد (001/0 (P<. بحث و نتیجه ­گیری: یافته­های به‌دست‌آمده از این پژوهش نشان می­دهد که آموزش تصویری روش مناسبی برای آموزش این بیماران بوده، به‌طوری‌که آموزش­های اجراشده با این روش در ارتقای رفتارهای خودمراقبتی مؤثر واقع شده است.